Η Ερμηνεία του ‘Vor’ στη Γερμανική σχολή σπαθασκίας

Toυ Chris Vanslambrouck και του Γεώργιου Ε. Γεωργά (εκπαιδευτές του Meyer Freifechter Guild)

‘Φρόντισε να έχεις φτάσει πρώτος στη περιοχή που πρόκειται να γίνει η μονομαχία, όταν δε αυτή αρχίσει, τότε κάνε επίθεση πριν ο αντίπαλος σου πάρει κάποια θέση φύλαξης.’

Αυτό μας προτείνει ο Joachim Meyer σε ένα από τα βιβλία του. Όμως τι εννοούσε;
Όπως ξέρουν όλοι οι μελετητές των εγχειριδίων σπαθασκίας των Γερμανών δασκάλων, οι Γερμανοί έγραφαν με έναν ιδιαίτερο κώδικα τις τεχνικές τους, που όμως τους συναντούμε σε όλα τα βιβλία τους. Ένας από αυτούς τους όρου, είναι η λέξη ‘Vor’. ‘Vor’ μεταφράζετε στα νέα Ελληνικά ως ‘Πριν’. Αν μελετήσει κανείς τα Γερμανικά εγχειρίδια σπαθασκίας θα τη συναντήσει σχεδόν σε όλες τις τεχνικές και μάλιστα πολλοί δάσκαλοι προτείνουν ο ξιφομάχος να διατηρεί η να προσπαθεί να διατηρήσει το ‘Vor’. Δηλαδή να διατηρεί το ‘Πρίν’. Και εκει όλοι άρχιζαν να πλάθουν διάφορες θεωρείες.

Για να καταλάβατε τι εννοώ δείτε τι γράφει ο ο Joachim Meyer :
‘… έτσι που να μπορείς έγκαιρα να χρησιμοποιήσεις το stücken (διαδοχικά χτυπήματα) που θες, στη συνέχεια κάνε επίμονη επίθεση με κοψίματα και πιέζοντας τον με βηματισμούς έτσι που να μην έχει το χρόνο και το χώρο να επιλέξει κάποια θέση φύλαξης ή να εκτελέσει κάποιο stuck, έτσι θα επιτεθείς με γρήγορους βηματισμούς πριν καν το αντιληφτεί.’ – Meyer (1570) “Grundtliche Beschreibung der Kunst des Fechtens”, 1.45v

Ο Meyer επιμένει να διατηρεί ο ξιφομάχος το ‘Vor’, ενώ αλλού συνεχίζει:

‘Το Vor είναι όταν οδηγείς τον αντίπαλο σου με το stücken που έχεις επιλέξει σε μια κατάσταση που δεν μπορεί να σκεφτεί τι να κάνει, ειδικά αν τοποθετηθείς κοντά του, θα δεις ότι αμύνεται όπως πριν εκτελέσεις το stücken που είχες επιλέξει και θα προσπαθήσει να σταματήσει τις επιθέσεις σου ή να τις μπλοκάρει, με αυτό, θα δεις πως λειτουργεί το Vor για εσάς.’ – Meyer (1560) MS A.4o.2, 1.6r

Και αλλού λέει:

‘ Ονομάζετε Vor όταν επιτίθεσαι ενάντια στον αντίπαλο σου με κοψίματα στην αρχή του Zufechten , και μετά οδηγώντας τον έτσι που να μη μπορεί να ενεργήσει ή να εκτελέσει κάποιο stücken, αλλά τον αναγκάζεις να κάνει συνεχόμενες αποκρούσεις χωρίς να μπορεί να σε αντιξιφίσει.’ – Meyer (1570) “Grundtliche Beschreibung der Kunst des Fechtens”, 1.24r

Για την έννοια του ‘Vor’ την βλέπουμε και σε άλλους Γερμανούς δάσκαλους σπαθασκίας παλαιότερους από τον Meyer.

‘Με τη λέξη Vor όπως αναφέραμε πριν, αυτός [εννοεί τον ιδρυτή της Γερμανικής σχολής σπαθασκίας τον Liechtenauer] εννοεί ότι εσύ, με καλό Vorschlag(κατάσταση Vor), θα πλησιάσεις χωρίς φόβο ή διακοπές, θα τον χτυπήσεις στο κεφάλι ή στο σώμα, είτε τον χτυπήσεις είτε αστοχήσεις θα μπερδέψεις τον αντίπαλο και θα αρχίσει να σε φοβάται, έτσι δε θα ξέρει τι να κάνει για να σε αντιμετωπίσει. Μετά πριν ο αντίπαλος προσπαθήσει να συνέλθει και αντεπιτεθεί, θα κάνεις το Nachschlag (κατάσταση Nach στα Ελληνικά ‘μετά’) με τέτοιο τρόπο που θα πρέπει να αμυνθεί πάλι μη μπορώντας να σε χτυπήσει.’ – Ανώνυμος (1389)

Άλλος δάσκαλος της σχολής του Liechtenauer γράφει στο βιβλίο του:

‘Vor σημαίνει, να ενεργήσεις πρώτος με ένα κόψιμο ή τρύπημα πριν μπορέσει να σε χτυπήσει, έτσι θα πρέπει να αποκρούσει ή να εκτοπίσει τη λεπίδα σου. Έτσι να είσαι ευέλικτος στην άμυνα σου και στόχευσε με το σπαθί σου σε όποιο άνοιγμα βρεις στην άμυνα του, έτσι που να μην τον αφήσεις να εκτελέσει τις κινήσεις του.’ – Ringeck (MS Dresd.C.487; 15v)

Σε άλλο δάσκαλο βλέπουμε:

‘Η σημασία του Vor είναι ακριβώς η ετοιμολογία του, δηλαδή να είσαι πάντα πριν, αυτό γίνετε ή με το να τον χτυπήσεις ή με το να τον τρυπήσεις ή όταν πλησίασης για να τον χτυπήσεις ή όποτε τον αναγκάσεις να εκτοπίσει τη λάμα σου, Indes (έχουμε αναφερθεί σε αυτό σε άλλο άρθρο ), δούλεψε εύστροφα με το σπαθί εκτοπίζοντας τον ή με άλλο τρόπο που δε θα μπορεί να ανταποκριθεί.’– Anonymous “Pseudo-Peter von Danzig” (pre 1452)

Από όλα τα παραπάνω βλέπουμε ότι η λέξη ‘Vor’ δηλαδή η λέξη ‘Πριν’ δηλώνει μια κατάσταση που ο μονομάχος πρέπει να τη κυνηγά για να αυξήσει τις πιθανότητες νίκης. Όμως τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει απλά, τη πρωτοβουλία. Όλοι οι προπονητές ξιφασκίας φωνάζουμε στους αθλητές μας, ‘πάρε τη πρωτοβουλία’, το ίδιο φαίνετε ότι πρότειναν και οι δάσκαλοι της Γερμανικής σχολής. Αυτό το συναντούμε σε όλα τα μαχητικά αθλήματα και σε όλες τις πολεμικές τέχνες. Και όταν λέω πολεμικές τέχνες δε μιλώ μόνο για ταχτικές αυτοάμυνας, αλλά ακόμα και για τη τέχνη του πολέμου. Όλοι οι μεγάλοι στρατηγοί νίκησαν τους πολέμους διότι είχαν πάντα πρωτοβουλία κινήσεων. Έτσι και εδώ, στη νεφελώδες και δυσνόητη για πολλούς Γερμανική σχολή σπαθασκίας, η πρωτοβουλία παίζει μεγάλο ρόλο στη διεξαγωγή μιας μονομαχίας.

Θα κλείσω με το ακόλουθο που εκτιμώ ότι θα σας κάνει να καταλάβετε τι εννοώ.

‘Αυτός που διατηρεί τη πρωτοβουλία αναγκάζει τον αντίπαλο να ενεργεί αμυντικά και δίνοντας σε αυτόν που διατηρεί τη πρωτοβουλία, τον έλεγχο της μονομαχίας. Η Γερμανική σχολή σπαθασκίας συχνά προτείνει να μονομαχείς με πολλαπλά χτυπήματα (συγκεκριμένα ο Meyer συνιστά τέσσερις επιθέσεις σαν τον καλύτερο συνδυασμό τους) για τη διατήρηση του Vor, έτσι έχοντας τον αντίπαλο σε συνεχές πίεση δεν τον αφήνεις να αντεπιτεθεί.’ – Cartier (2005) “The Art and Practice of Longsword Combat according to Joachim Meyer, Free Fencer” pg 20