“Have the romphaia in long distance”, the guard that the emperor Constantine XI Palaiologos advised the defenders of Constantinople to use in their last battle.

By George E. Georgas, fencing coach, swordsmanship & Pammachon instructor

Translation from Greek language Aggelos Pileidis

“.. and strong and well prepared. Cover well during the battle your head with shields. Your right (hand) should hold the romphaia in long distance. Your helmets and your breastplates and your iron armaments combined with the weapons we have that our opponents lack, are more than sufficient to protect you in battle. Stand, then, covered inside the walls, because those who are uncovered cannot easily approach.“

This is an excerpt from the book of protovestiarites (“Lord of the Imperial Wardrobe”) George Sphrantzes, close confidant to Constantine XI Palaiologos, the last Roman Emperor, translated by G. Theofilos and printed in 1866.

Protovestiarites George Sphrantzes didn’t just hold a high office in the emperor’s court, he was also a warrior proficient in the weapons of his age. Thus, his writings have more credit that the writings of someone unversed in the art of war. Constantine XI Palaiologos, on the other hand, was a warlord that had taken part in countless battles and skirmishes, with a personal guard of 300 German knights.

This is a detail from the book of Johann Jacob von Wallhausens, titled Romanische Kriegskunst, and published in 1616 in Frankfurt, Germany. The author had studied Vegetius, that gave information about the way the Romans were trained in swordsmanship. The same method was used by the Romans in the age of emperor Mauricius and it is the same method emperor Constantine advised the defenders to adopt against their enemies.

The excerpt presented above is from his last speech before the fall of Constantinople to the Ottomans, and among the advice he gives the defenders of the city, both Roman and foreign, on how to fight their enemies, is the following:

“In battle, cover your heads well with your shields, and with your right hand hold your swords out.”

The use of Langort against Halpschilt (half shield) with sword and buckler, from MS I.33.

The emperor not only advises about a guard used in battle, he also all but names it, since in German swordsmanship what he describes is called Long Point ‘Langort’ and in Italian swordsmanship ‘Posta Longa’ (in the two-handed sword). A very similar guard is given in an older manual, MS I.33, with sword and buckler, with the same name.

Since the emperor was talking to a multitude of warriors of different nationalities, described it simply so that everyone would understand him. There was no need for further advise, since his objective was not to train his men, all able warriors already, but to steady their resolve.

Here we can clearly see what the emperor advised. The illustration is from the book of Italian fencing instructor Capo Ferro, explaining the technique with sword and rottela type shield. Capo Ferro lived long after Palaiologus, but in his age the shield that was used by ancient Greeks, ancient Romans and the Romans of the East had again become popular.

A different version of the technique with an attack to the lower line, as given by Capo Ferro.

The same method of attack, as given by Venetian mercenary and swordsmanship instructor Nicoletto Giganti.

 

As we can see from this illustration from around 1310-1320 from England, the same method was used in mounted swordsmanship.

 

We see the same method in a Byzantine illustration that depicts the Byzantine emperor defeating the Turkish leader.

The same guard that produces the same technique that the emperor advised from a french book from around 1280-1300.

The same guard that produces the same technique that the emperor advised, against a warrior with an almond-shaped shield, possibly Normand, from a french book from 1350.

All we have to do now is to look to the manuals, like that of German swordsmanship instructor Martin Simber (that had come in contact with Greek swordsmanship instructors) and see how could someone fight from that “romphaia makra esto” (in Greek: Tην ρομφαία μακρά έστω) or Long Point guard, and to test it not only in duels but also in battle simulations involving many “combatants”.

Constantine IX Palaiologos dead from the Marcian Library of Venice, Codex George Clotzas .

Bibliography

• Άλωσις της Κωνσταντινούπολεος υπό των Τούρκων, του Γεώργιου Φραντζή πρωτοβεστιάριου του τελευταίου αυτοκράτορος των Ελλήνων Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Μετάφραση του Γ. Θεόφιλου, Αθήνα 1866
• Codex Speyer by Martin Syber
• Flos Duellatorum by Fiore dei Liberi
• Walpurgis Fechtbuch (MS I 33) by Clerus Lutegerus

Bardukion training

Scholae Palatinae

Martyrium of St. Autonomous

Mace was one of the favorite weapons used by the East Roman (byzantine) army. Various names regarding mace can be found in contemporary sources, describing probably various types. Apelatikion, bardoukion, matzoukion, koryni, ropalon, ravdion, sidiroravdion are just some of these terms. Mace was carried by humble soldiers -like apelatai and akritai- ,as well as by the elite tagmata regiments of cataphracts, nobility and the emperor himself. Different types were used for throwing or just for thrusting.

Eastern Roman foot soldier with bardukion.

View original post

‘Την ρομφαίαν μακρά έστω’ η θέση φύλαξης που πρότεινε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος να χρησιμοποιήσουν οι υπερασπιστές της Κωνσταντινούπολης στη τελευταία τους μάχη.

 

Του Γεώργιου Ε. Γεωργά προπονητή ξιφασκίας, εκπαιδευτή οπλομαχίας & Παμμάχου

 

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Πρωτοβεστιάριου Γεώργιου Σφρατζή του τελευταίου αυτοκράτορα των Ρωμαίων Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, μετάφραση του Γ. Θεοφίλου που εκτυπώθηκε το 1866.

 

Ο Πρωτοβεστιάριος Γεώργιος Φρατζής εκτός από ανώτερος αξιωματούχος της αυλής του αυτοκράτορα, ήταν και πολεμιστής που γνώριζε την τέχνη των όπλων της εποχής του. Συνεπώς ότι γράφει έχει μια παραπάνω εγκυρότητα από το να το έγραφε κάποιος ο οποίος δεν ήταν γνώστης της τέχνης του πολέμου. Ο δε Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ήταν πολέμαρχος ο οποίος είχε λάβει μέρος σε αναρίθμητες μάχες και συμπλοκές και θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η προσωπική του φρουρά που είχε στο Μυστρά ήταν 300 Γερμανοί ιππότες.

Η γκραβούρα είναι λεπτομέρεια από το βιβλίο του Johann Jacob von Wallhausens, από το βιβλίο του με τίτλο Romanische Kriegskunst, που εκδόθηκε το 1616 στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Ο συγγραφέας είχε μελετήσει Vegetius όπου έδινε πληροφορίες για το πως εξασκούνταν στην οπλομαχία οι Ρωμαίοι. Ίδια μέθοδο χρησιμοποιούσαν και οι Ρωμαίοι την εποχή του αυτοκράτορα Μαυρίκιου και την ίδια μέθοδο συμβούλεψε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος να κάνουν οι υπερασπιστές ενάντια στους εχθρούς τους.

Το απόσπασμα που σας παραθέτω είναι από τη τελευταία του ομιλία πριν την άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς και μέσα σε όλες τις συμβουλές που λέει προς τους υπερασπιστές της Πόλης, Ρωμαίους και ξένους, δίνει μια συμβουλή για το πως να πολεμήσουν τους εχθρούς τους.

Αν διαβάσετε προσεκτικά το κείμενο ο αυτοκράτορας λέει: ‘Στη συμπλοκή σκεπάστε τα κεφάλια σας καλά με τις ασπίδες σας, και με το δεξή σας χέρι προτείνετε μακριά το ξίφος σας.’

Η χρήση της Langort ενάντια στη Halpschilt (μισή ασπίδα) με σπαθί και ασπίδιο, από το MS I. 33.

Ο αυτοκράτορας μας δεν μας δίνει μια θέση φύλαξης που χρησιμοποιείτε στη μάχη αλλά και σχεδόν την ονομάζει αφού στη Γερμανική οπλομαχία η θέση φύλαξης που περιγράφει ονομάζεται μακρύ σημείο ‘Langort’ όπως και στην Ιταλική ‘Posta longa’ (στο ξίφος δυο χεριών). Η ίδια θέση φύλαξης δίνετε σχεδόν ίδια και σε παλαιότερο βιβλίο οπλομαχίας το MS I.33 με ξίφος και ασπίδιο με το ίδιο όνομα.

 

O αυτοκράτορας όμως αφού ομιλούσε σε πλήθος πολεμιστών από διάφορες κοινότητες, το είπε όσο πιο απλά μπορούσε για να το καταλάβουν όλοι.

Παραπάνω συμβουλές δεν μας δίνει αφού στον λόγο του δεν θα εκπαίδευε τους άντρες του, αλλά θα τους εμψύχωνε, άλλωστε όλοι τους ήταν ικανοί πολεμιστές και όλα αυτά τα γνώριζαν καλά.

Εδώ μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα αυτό που συμβούλευε ο αυτοκράτορας. Η γκραβούρα είναι από το βιβλίο του Ιταλού δάσκαλου ξιφασκίας Capo Ferro εξηγώντας τη τεχνική με ξίφος και ασπίδα τύπου rottela. Ο Capo Ferro έζησε πολύ αργότερα από τον Παλαιολόγο, ωστόσο στην εποχή του η ασπίδα αυτή που την χρησιμοποιούσαν τόσο οι αρχαίοι Έλληνες, οι αρχαίοι Ρωμαίοι και οι Ρωμαίοι της ανατολής είχε γίνει πάλι δημοφιλές.

Παραλλαγή της με επίθεση στη κάτω γραμμή, όπως την απέδωσε ο Capo Ferro.

Ίδια μέθοδο επίθεσης όπως την απέδωσε ο Βενετός μισθοφόρος και δάσκαλος των όπλων Nicoletto Giganti.

Η μέθοδο αυτή χρησιμοποιούνταν και σε έφιππη ξιφομαχία όπως βλέπουμε από αυτή τη γκραβούρα που χρονολογείτε το 1310 με 1320 και προέρχεται από την Αγγλία.

Ίδια μέθοδο βλέπουμε πάλι σε Βυζαντινή γκραβούρα που εικονίζει τον Βυζαντινό αυτοκράτορα να νικάει τον Τούρκο αρχηγό.

 

Ίδια φύλαξη που παράγει την ίδια τεχνική που συμβούλεψε ο αυτοκράτορας από βιβλίο του 1280 με 1300 που προέρχεται από την Γαλλία.

 

Ίδια φύλαξη που παράγει την ίδια τεχνική που συμβούλεψε ο αυτοκράτορας ενάντια σε πολεμιστή με αμυγδαλόσχιμη ασπίδα ίσος Νορμανδό, από βιβλίο του 1350 που προέρχεται από την Γαλλία.

Εμείς τώρα δεν έχουμε παρά να ανατρέξουμε πάλι στα βιβλία οπλομαχίας όπως του Γερμανού δάσκαλου των όπλων Martin Simber (που είχε έρθει σε επαφή με Έλληνες δάσκαλους των όπλων) και να δούμε πως μπορεί να ξιφομαχήσει κάποιος από την ‘ρομφαία μακρά έστω’ ή αλλιώς ‘το μακρύ σημείο’ και παράλληλα να τις δοκιμάσουμε σε ‘ξιφομαχία’ με πολλά άτομα και όχι σε μονομαχίες.

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος νεκρός
Εικόνα στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας
Κώδικας Γεωργίου Κλόντζα

Βιβλιογραφία

 

• Άλωσις της Κωνσταντινούπολεος υπό των Τούρκων, του Γεώργιου Φραντζή πρωτοβεστιάριου του τελευταίου αυτοκράτορος των Ελλήνων Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Μετάφραση του Γ. Θεόφιλου, Αθήνα 1866
• Codex Speyer by Martin Syber
• Flos Duellatorum by Fiore dei Liberi
• Walpurgis Fechtbuch (MS I 33) by Clerus Lutegerus

 

Scholae Palatinae

Του Γεώργιου Ε. Γεωργά προπονητή ξιφασκίας, εκπαιδευτή οπλομαχίας & Παμμάχου

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Πρωτοβεστιάριου Γεώργιου  Σφρατζή του τελευταίου αυτοκράτορα των Ρωμαίων Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, μετάφραση του Γ. Θεοφίλου που εκτυπώθηκε το 1866.

Ο Πρωτοβεστιάριος Γεώργιος Σφρατζής εκτός από ανώτερος αξιωματούχος της αυλής του αυτοκράτορα, ήταν και πολεμιστής που γνώριζε την τέχνη των όπλων της εποχής του. Συνεπώς ότι γράφει έχει μια παραπάνω εγκυρότητα από το να το έγραφε κάποιος ο οποίος δεν ήταν γνώστης της τέχνης του πολέμου. Ο δε Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ήταν πολέμαρχος ο οποίος είχε λάβει μέρος σε αναρίθμητες μάχες και συμπλοκές και θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η προσωπική του φρουρά που είχε στο Μυστρά ήταν 300 Γερμανοί ιππότες.

Το απόσπασμα που σας παραθέτω είναι από τη τελευταία του ομιλία πριν την άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς και μέσα σε όλες τις συμβουλές που λέει προς τους υπερασπιστές της Πόλης, Ρωμαίους και…

View original post 269 more words