Οι Βασικές θέσεις φύλαξης της Γερμανικής σπαθασκίας.

Του Γεώργιου Ε. Γεωργά

Ο ιδρυτής της Γερμανικής σχολής σπαθασκίας, Johannes Liechtenauer, πίστευε ακράδαντα ότι σε μια μονομαχία ο ξιφομάχος έπρεπε να χρησιμοποιεί μόνο τέσσερις θέσεις φυλάξεως. Μάλιστα επισήμανε, ότι όλες οι άλλες θέσεις φυλάξεως είναι απλά παράγωγα των τεσσάρων βασικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν περάσματα.

Ας δούμε λοιπόν μια ξεχωριστά τη κάθε μια από τις βασικές θέσεις φυλάξεως και ποιες συχνές επιθέσεις που μπορούν να γίνουν από αυτές.

–Hut Vom Tag: ‘Από τη μέρα’ ή ‘Από την οροφή’

Το σπαθί κρατείτε λίγο πιο ψηλά από το ύψος του κεφαλιού. Η λεπίδα μπορεί να κρατείτε κάθετα ή με κλήση 45 μοιρών. Υπάρχει και μια παραλλαγή της όπου το σπαθί κρατείτε ή από τη δεξιά ή από την αριστερή πλευρά του ώμου. Αυτή η θέση φύλαξης λέγεται Hut Vom Tug von der Schultrer.

Επίθεση : Απλές επιθέσεις από πάνω.

– Ochs: ‘Βόδι’

Το σπαθί βρίσκετε στο ύψος του κεφαλιού και η αιχμή του βλέπει το πρόσωπο του αντιπάλου.

Επίθεση : Άμεσα τρυπήματα ή κοψίματα καθώς και Twerhau επιθέσεις.

–Pflug: ‘Άροτρο’

Το σπαθί κρατείτε ή από τη μια πλευρά ή από την άλλη του σώματος με τη λαβή στο ύψος του ισχίου, κι με την αιχμή βλέποντας το πρόσωπο ή το στήθος του αντιπάλου. Χαρακτηριστικό αυτής της θέσης φύλαξης είναι ότι ο αντίχειρας περνά το χειροπροφυλακτίρα και πατά το πλατύ της βάσης της λεπίδας.

Επίθεση : Άμεσα τρυπήματα ή κοψίματα και Unterhau με οπίσθια περιστροφή.

–Alber: ‘Ο ανόητος’

Στη φύλαξη του ανόητου, η αιχμή του σπαθιού είναι χαμηλωμένη στο έδαφος, αφήνοντας επίτηδες το πάνω μέρος του σώματος εκτεθειμένο στις επιθέσεις. Παρόλα αυτά είναι από τις πιο αποτελεσματικές θέσεις φύλαξης, αφήνοντας στο ξιφομάχο μεγάλη ευκαιρία κινήσεων, ενώ ταυτόχρονα δίνει στον αντίπαλο την ψευδαίσθηση ότi είναι αφύλακτος.

Επίθεση : Κρούσεις προς τα πάνω με τη χρήση της ‘short edge’

Ευχαριστώ τους μαθητές μου, Ευάγγελο Μπιράκο και  Ιωάννη Δελφίνι για της ανάγκες της φωτογράφησης.

Η φωτογράφιση έγινε στο γυμναστήριο Top Fit.